Czekała, gdy na horyzoncie zjawi się gostek na koniu i będzie zmierzał w ich stronę. Gdy takowa sytuacja nastąpiła, rzuciła:
-Hym... Zrobimy tak: ja zajmę się strażnikami, a Ty przekradnij się tam i poszukaj map, zgoda?
Nie czekając na odpowiedź, ruszyła w stronę koloseum. Po drodze podniosła z ziemi niewielkiego kamulca i z headshot'a załatwiła jednego ze strażników.
-Berek!
Wcześniej wypatrzony jeździec powinien być już w pobliżu. Czekałaby, aż się zbliży, a wtedy ściągnęła go z siodła, wsiadła na konia i galopem chwilę pognała przed siebie, by po chwili zawrócić i biec prosto na strażników. I w końcu odciągnąć, byle dalej od koloseum.

Ci biegacze nie stanowili dla Rei problemu. Chyba, że byli typem tych zwinnych strażników. Wtedy byłby szkopuł. Ale Rei, mając już na karku trochę straży, postanowiła dalej galopować przed siebie, i w czasie tego galopu, walczyć z innymi jeźdźcami. Sięgnęła po sztylet i kontrowała ataki innych. Zrzucać ich z koni nie zrzucała, nic by to nie dało.

Postanowiła pozostać w ukryciu. A nuż dadzą se siana i sobie pójdą? Tyle, że wtedy Sezu będzie uwięziony w koloseum. Hym... o tym pomyśli się później.

Wyskoczyła z siana i pognała pędem przed siebie. Jeszcze chwilę tak pędziła, po czym, wyciągając swój sztylet, odwróciła się w stronę strażników i przygotowała do obrony. Walka kontrą koksi!

-To się nazywa w ostatniej chwili...
Objęła Seza w pasie i obejrzała przez ramię. Ciekawe, czy ich gonili.