Salon Asasynów. Tutaj można też spędzać wolny czas.

Koń stanął tuż przed tajnym wejściem do kryjówki. By zgubić strażników na dobre, wystarczy tylko tutaj wejść. Sezu wraz z dziewczyną wszedł do pomieszczenia. Prawie nikogo nie było, poszli na misję do Mediolanu.

Zdjęła kaptur z głowy i rozsiadła się wygodnie na pobliskiej ławie.
-Zgaduję, że udało Ci się wykraść dokumenty?- spytała, ziewając przeciągle.
Trochę była zmęczona po całym tym dniu.

-Taa. Tu są.-rzucił je na ławkę i usiadł obok dziewczyny.
-Nie mów, że się zmęczyłaś.-uśmiechnął się lekko.

-Uhm... powiedzmy, że na dzisiaj mam dość.
Dziewczyna stłumiła kolejne ziewnięcie.
-Nawet asasyn ma prawo do zmęczenia, nie?

-Niby ta..
Słońce już zaszło. W pokoju zaczęło się robić ciemno. Chłopak zapalił parę lamp na ścianach.
-Chcesz tutaj zostać, czy może już ze zmęczenia pójdziemy spać?-uśmiechnął się.

-My? Uhu, czyżbyś właśnie podświadomie zaproponował mi wspólne pójście spać, najpewniej do wspólnego łóżka?
Wyyszczerz.

-Ah Rei, ale ty masz skojarzenia... jak chcesz, spać możesz i tu, ja idę do swojego łóżka. Tak, do swojego. Chyba, że chcesz inaczej.-uśmiech, gdy chłopak stanął u progu salonu.

-Uhu, i znów.
Rozłożyła się na ławie.
-Dzięki, zostanę tutaj. Nie chce mi się już wstawać.

-Jak tam chcesz.-powiedział i udał się do swojej sypialni. Nie mógł jednak spać... dziwna atmosfera krążyła wokół.

Założyła kaptur z powrotem, przewróciła na bok i... a jakże, zasnęła od razu.
Jaka znowu dziwna atmosfera?

Yy.. Papież zniszczy all x.x"
Właściwie już było rano... Asasów jeszcze nie było. Ktoś szturchał cię w ramię.
-Rei, wstawaj...

Łot de..? x.x
-Uhm... 5 minut, Shuni- wymamrotała.
Lul, to było podświadomie. To człek z jej bardzo dalekiej przeszłości, o którym nigdy dotąd nie wspominała.

-Wstawaj bo...
Kiedy nagle weszła tutaj gwardia papieska.
-A mogłem cię szybciej zbudzić...-Sezu przygotował się do walki.

-Oh, pardon... Jeszcze tylko chwilę...
Ziewnąwszy raz jeszcze, odwróciła się na drugi bok i spadła z ławy na podłogę. Poturlała się w stronę strażników ii... i wtedy błyskawicznie podniosła z ziemi, atakując sztyletem najbliższych.

Jednego rozwaliłaś. Sezu wskoczył na ławę i wyskoczył z niej, przeskakując nad strażnikami i jednego z tyłu zabiwszy ukrytym ostrzem. Wyciągnął miecz asasyński i zaczął walczyć z nimi. Choć było ich w uj, a salon mały.

To trochę ciasno musiało być... Rei za to walczyła swoim ukochanym sposobem, czyli... z kontry!

Nagle coś pizdło i przeleciało przez budynek rozwalając ściany. Strażnicy wypadli, tak samo jak Rei i Sezu. Ten korzystając z okazji złapał ją za rękę i zaczął biec przez miasto.